انشا درمورد عید نوروز به روایت تاریخچه نوروز

سفره هفت سین | در آثار پیشینیان آمده است که این جشن را نخست جمشید برپا کرد. گویند در این روز جمشید بـه جنگ دیوان رفت و آنان را فرمانبردار خویش ساخت. جمشید در این روز بر تختی نشست کـه دیوان آن را می بردند و با آن به یک روز راه از دماوند به بابـل رسید. مردم در تعجب شدند و آن روز را جشن گرفتند. پس از جمشید شاه سال به سال براهمیت و فراگیري نوروز افزوده شد.

در زمان هخامنشیان و ساسانیان، نوروز بعنوان سنتی فراگیر و بسیار باشکوه چه در دربار شاهان و چه در خانه هاي مردم عامه (نه فقط زرتشتیان) اجرا می شده است.

علت مهم دیگري که جهت گسترش نوروز و درآمدن این عید در حیط هي شعایر اسلامی یاد می شود، تقارن نوروز است با جانشینی علی بن ابیطالب توسط پیغامبر اسلام محمدبن عبدﷲ (ص) در عید غدیرخم، در سال دهم هجري برابر با بیست و نهم حوت (اسفند) است. همچنین در چنین روزي علی بن ابیطالب عاقبت بعد از بیست و پنج سال گوشه

گیري اجباري به خلافت رسید. به این ترتیب نوروز همچنان پس از اسلام اهمیت خود را حفظ کرد و احادیث و روایات بسیاري در این باب و در بهارالانوار گردآوري شده است.

طبیعت پس از گذران ِدوره اي سرد و بی محصول، با آغاز بهار زنده شده و در واقع آفریده می شود. (در اسلام و همچنین عارفان ِاسلامی موضوع خلق مدام، منطبق با این عقاید ایران باستان است) انسان نیز باید بعنوان یکی از مخلوقین ِالهی سعی کند همراه طبیعت به رستاخیز برخیزد.

ماه فروردین را ماه فَروهرها یا فَروشی ها می نامند و آن عید اموات است. در این ماه بدلیل رستاخیز (نو شدن ِموقت دنیا) پرده ي میان زندگان و مردگان به کناري رفته و ارواح ِنیک ِدر گذشتگان به ملاقات ِزندگان می شتابند. رسم معروف قاشق زنی، نیز از همین اعتقاد نشأت می گیرد. ارواح ِنیک بصورت افرادي که رویشان پوشیده است به پشت در خانه هاي زنده ها آمده و زنده ها نیز به آنان به رسم یادبود و برکت هدیه اي می دهند. و نیز تمیز کردن خانه ها و روشن کردن چراغها و شمعها در زمان تحویل سال براي رضایت خاطر و هدایت فروهرها است.

در روز ابتداي فروردین، که بنام ِپاك و برکت دهنده ي اهورامزدا (خداي پاك) مزین شده است، خورشید وارد برج حمل شده و جهان از نو آفریده می شود.

ایرانیان کهن براي استقبال از سبزي ِبِهاران، ۲۵ روز مانده به فروردین بر ۱۲ ستون ِخِشتی یا سنگی سبزه می کاشتند. (۱۲ ستون ، اشاره به اعتقاد کهن ِقِرار گرفتن ِجِهان بر روي ۱۲ ستون)

ششمین روز فروردین که بنا به نظرات بسیاري محققان و موبدان زرتشتی، سالروز تولد زرتشت اسپنتمان است، به نوروز بزرگ معروف است. (آورده اند که در بامداد ِآن روز به کوه ِ بوشنج شخص ِخاموشی که دسته اي از گیاهان خوشبو در دست دارد ساعتی نمایان است، سپس پنهان می شود و تا سال ِدیگر در همین هنگام دیگر نمایان نمیگردد.

فلسفه سفره هفت سین

ایرانیان کهن و مردم بابل عدد “هفت” را مقدس می شمردند، طبقات آسمان و زمین و سیارات هفت بوده است، ستارگان هفتگانه ⁽⁽زهره، مشتري، عطارد، زحل، مریخ، زمین و خورشید)) و ایام هفته نیز هفت روز است و گرامی میداشتندش.

پارسیان در تمامی روزهاي فروردین خانه هاي خود را چراغانی کرده و چوب هاي خوشبو می سوزانند و شمع ها را روشن نگاه میدارند و خوانچه اي پهن می کنند که بر آن هفت چیز که نامشان با حرف ِسین شروع شده باشد میگذارند (هفت سین) مانند:

سبزه: نمودار ِگلهاي زیبا و زینتی، سرسبزي و خرمی

سرکه: نماد شادي (میوه درخت تاك در ایران، میوه شادي خوانده میشد)

سمنو: از جوانه ي گندم، نمود رویش و برکت

سیب: میوه اي بهشتی و نماد زایش

سیر : نگهبان سفره (در اکثر فرهنگ هاي آریائی براي سیر نقش محافظت کننده از شر قائل بودند)

سماق: نماد مزه زندگی

سنجد: بوي برگ و شکوفه ي آن محرك ِعشق و دلباختگی است.

سکه: موجب برکت و سرشاري کیسه

کتاب مقدس که در گذشته اوستا و اکنون قرآن است و بودنش بر سر سفره باعث رونق میباشد.

آینه و شمع بر سر سفره هفت سین نیز نماد ِنور و روشنایی و شفافیت است. معمولا تخم مرغ نیز بر سر سفره ي هفت سین میباشد که نماد ِنطفه و باروري و زایش است. نیز در اساطیر ِایران، جهان، تخم مرغی شکل است، آسمان چون پوسته ي تخم مرغ و زرده اش نمودگار زمین است. ماهی ِزنده نیز نماد سرزندگی و شادابی ست. و هزاران فلسفه و رسوم متفاوت که در گوشه و کنار ِایران عزیزمان پراکنده است و در بعضی از کشورهاي شرق آسیا مانند چین، هند و پاکستان نیز هر ساله مراسمی شبیه به نوروز انجام می شود.